yaxşı-yamanlıq — is. Bir şeyin yaxşılıq və pislik cəhətdən keyfiyyəti; bir hərəkətin, işin mənəvi cəhətdən necəliyi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şənaət — ə. yamanlıq, xəbislik; eyiblilik … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
yaxşılıq — is. İnsanın müsbət mənəvi keyfiyyəti, sifəti (pislik, yamanlıq ziddi). Yaxşılığa yaxşılıq hər kişinin işidir; Yamanlığa yaxşılıq ər kişinin işidir. (Ata. sözü). Artıq səyimiz bunda olacaq ki, hamı müsəlman qardaşları özümüzdən razı edib, heç bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şərarət — is. <ər.> klas. Yamanlıq, pislik, mərdimazarlıq, şər iş; fitnə; fəsad. Hər kəs şərarət əksə, peşmanlıq bitər. (Ata. sözü). Həddən aşıb büxlü həsəd, şərarət; Yoldaş yoldaşına eylər xəyanət. Q. Z.. <Camal bəy:> . . Ağa İsmayıl bəy,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zabunmığ — (Zəngibasar) pislik, yamanlıq. – Zabunnuğ eley, özinə oley … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
seyyiə — ə. 1) pis iş; yamanlıq; 2) günah; 3) pis əməlin nəticəsi və ya cəzası olaraq çəkilən zəhmət, yaxud əziyyət … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
su’ — ə. 1) nasaz, pis; 2) yamanlıq, pislik. Sui qəsd birinin canına qəsd etmə; öldürmə; sui iste’mal bir şeyi işlətməmə, öz hüquq və vəzifələrindən başqalarının zərərinə qanunsuz istifadə etmə; sui niyyət pis niyyət, pis fikir; sui təfsir pis məna… … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şərarət — ə. bax: şərər ə. mərdümazarlıq, yamanlıq, pislik … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xəbasət — ə. xəbislik, alçaqlıq, yaramazlıq, yamanlıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bədlik — is. Pislik, yamanlıq; tərslik, nəhslik. <Novruzqulu> başmağını çıxarmaq üçün əyildikdə, işin bədliyindən bu biri ayağı da sürüşür. H. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti